Yazılar

Çok tatsız şeyler oluyor...Sayı: 1540 - 20.05.2013

Bir göçmen ülkesi olan Amerika Birleşik Devletleri'nde göçmen nüfus içinde çoğunluğu Almanlar oluşturuyor. Bunu  Doğu Avrupalılar, Polonyalılar  takip ediyor.

Amerika Birleşik Devletleri, dünyanın süper gücü ve her yıl yeşil kart adı altında belli sayıda göçmen kabul ediyor.

Amerika Birleşik Devletleri her ne kadar eyaletlerden oluşan bir ülke olmakla birlikte, bir anayasası ve bir devlet olma geleneği var.

Bu nedenle Amerika Birleşik Devletleri'nde yaşayan göçmenler, kendilerini, geldikleri ülkedeki kimlikleriyle değil mensubu oldukları ülkenin kimliğiyle tanıtıyorlar. Yani kendilerine "Amerikalı" diyorlar.

Ve şimdi gerçekten çok merak ediyorum, Amerika Birleşik Devletleri'nin kurduğu okullarda okuyup mesleğini kazanan Amerikalılar, gün gelip mesleklerinde başarılı olduklarında, örneğin "Ben Amerika'yı, Wilson Prensiplerini, Washington'u, Abraham Lincoln'ü tanımıyorum, ben Doğu Avrupalıyım" mı diyor?

Hiç sanmıyorum sevgili dostlar.

Tabii ki Amerikalı kimliğine sonuna kadar bağlı kalıyor.

Peki ya Atatürk'ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti halkının vergileriyle kurulmuş (örneğin) sanat okullarında okuyup, mesleğini kazanıp, ilk fırsatta yurt dışına giden, sonra arada bir Türkiye'ye gelip bir kaç etkinlikte bulunup, sonra yine yurt dışına dönüp, günün birinde mesleğiyle ilgili bir başarı kazandığı takdirde neden Türkiye Cumhuriyeti'ne düşman kesilirler ki?

Neden, yetiştikleri o sahneleri inkar ederler, bu ülkenin "Türk" kimliğini taşımak istemezler.

Oysa kimlikte geçen "Türk" bir ırk değil, sadece Türkiye Cumhuriyeti'ni kuran tüm etnik guruplara verilen üst kimliğin adıdır.

Aynen Amerika Birleşik Devletleri'nde ki "Amerikalı" üst kimliği gibi.

Tabii burada bir genelleme söz konusu değil. Ancak böyle düşünenlerin sayısı, yani Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusunu, kurucu üst kimliğini reddedenlerin, dağdaki teröriste "gerilla" diyenlerin sayısı özellikle doğu ve güneydoğu kökenliler arasında bir hayli yüksek.

Bir soprano...

Diyarbakır'daki Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi'nde müzik eğitimine başlasın, sonra Ankara'da Gazi Üniversitesi Müzik Eğitimi'nde yüksek tahsilini yapsın, sonra yurt dışında çalışmalarını sürdürsün, ünlü olsun, tanınsın, ve gün gelince onu eğitim imkanı sağlayan devletin karşısında yer alsın.

Yok böyle bir şey...

Çok can sıkan, çok can yakan bir durum bu sevgili dostlar.

Yeniden görüşene değin esen kalın.


Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.