ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
♪
4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Azer Bülbül bir sanatçı gibi yaşadıSayı: 1358 - 11.01.2012
Azer Bülbül (Subutay Kesgin) Kars’ın Arpaçay ilçesinde doğdu, Almanya’da büyüdü, Antalya’da şiddetli lodosun estiği bir gece üçüncü sınıf bir otelde yalnızlık ve umutsuzluk içinde öldü.Azer Bülbül gerçek “öteki!”lerin şarkıcısıydı. Bu ülkede Ahmet Türklerin, Selahattin Demirtaşların temsil ettikleri değildir “öteki”; bu ülkenin gerçek “öteki”lerini unuttuk biz; sınıf bilinci olmayan milyonlarca ezileni, yoksulu Azer Bülbül temsil ediyordu.
Ezilenlere çaresizlikten başka hiçbir şey önermiyordu.
Onu dinleyenler gerçekten çaresiz insanlardı. Ama çaresizliğin de bir bilinci vardır. Çaresizliğin bilincini Azer Bülbül’den öğreniyorlardı.
Birahanelerde, kuytu kahvelerde konfeksiyon atölyelerinde, ucu bucağı belirsiz küçük sanayi sitelerinin rutubetli, beton çatlaklarında sızıldayan bir ses o kadar umutsuzdu ki teslim oluşu önererek aslında direnmeyi öneriyordu.
*
Edebiyat ve Eleştiri’yi çıkardığım yıllar matbaacı dergi basımını geciktirmişti. Bir an önce dergiyi alabilmek için yardım etmek istedim; dergiye kapat takılan, duvarları Ankaragücü posterleriyle süslü mücellithaneye gittim. İlk kez orada dinledim Azer Bülbül’ün şarkılarını.
Kaynatılan tutkal kazanının yanına göğsünde kocaman bir hoparlörü olan bir teybe Azer Bülbül’ün kasetini koymuşlar, sesi sonuna kadar açarak “Her An Her Şey Olabilir”, “Dokunmayın Çok Fenayım”, “Hele Aney Aney”, “Sol Yanımdan Vurdular Beni”, “Dayanamıyorum”u dinliyorlardı.
Kırım makinesinin mekanik sesi arasında Azer Bülbül’ün sesi dalga dalga yükseliyordu. Herkesin hiç konuşmadan Azer dinleyip çalıştığı bu iki saat benim için türlü duyguların ve düşüncelerin yumağı içinde kavrulduğum saatler olmuştu.
Uyuşturucudan kurtulmak için mücadele ettiği; unutturulduğu yıllarda dergi bürosunun kapı komşusu beşinci sınıf menejerlik bürosundan çıkarken karşılaştık; tanıdım; aynı asansöre bindik. İyileşeceğini söyledim; utanarak ayakkabı uçlarına baktı.
*
Sistem bir türlü onu ele geçiremiyordu. Düzenin bir parçası olmuş ve yoksulları kullanıp satmış Orhan Gencebaylar, Müslüm Gürsesler gibi değildi. Uyum göster(e)miyordu.
Onu en çok dinleyenler Ankaragüçlülerdi.
Nasıl Tanıl Bora’lar, Ahmet Çiğdem’ler gibi tatlısu yazarları Gençlerbirliği maçlarına gidiyorlar diye Gençlerbirliği sol -damarı demiyorum- bir imgeyi bile temsil etmiyorsa, tam tersine varoşların tutkulu taraftarlarına sahip, Bakunin’in balıklama içine dalası oranında çılgın taraftarıyla Ankaragücü, yoksulları ve isyanı temsil ediyor.
*
Sonra Ankaralı Turgut ve yüzlerce türevi çıktı. Azer Bülbül’ü ekranlardan sildiler.
Bir sanatçıya yakışır biçimde kimseye eyvallah demeden göçtüğünde bile sistemin NTV’leri CNN’leri cemaatlerin bilimum STV’leri cenaze törenine bile ilgi göstermediler.
*
700 liraya günde 12 saat bir marketin kasasında yaşamını çürütmeye hapsolmuş milyonlarca kadının erkeğin nasıl bir duygular dünyası olduğunu bilmiyoruz. Cemal Süreya, Edip Cansever, Paul Eluard okuyup operaya, tiyatroya gidiyoruz.
*
Bu ülkede yoksulları tanımıyoruz; kuş gribi olduğunda kameralar zorunlu gösterdiği için sefaleti ancak görebiliyoruz; iş kazası olduğunda bile emekçilerimizi ekranlarda göstermiyorlar; onları tanımıyoruz!
Bu ülkede yoksulların yazarı da kalmadı, şairi de; sanatçısı da!
Bu kadar üzüleceğimi bilmiyordum; yüreğim hala o mücellithanedeki işçilerde kalmış!
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
