ISSN: 1301 - 3971
Yıl: 18      Sayı: 1924
Şu an 10 müzisyen gazete okuyor
Müzik ON OFF

Günün Mesajları


♪ Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023


♪ Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023


♪ GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023


♪ 30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023


♪ Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023


♪ 18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022


♪ Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022


♪ sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022


♪ Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022


♪ 4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022


Tüm Mesajlar

Anket


DOB, DT ve GSGM'de 4B kadrosunda çalışanların 4A kadrosuna alınmaları için;

Sonuçları Gör

Geçmişteki Anketler

Tavsiye Et




Tavsiye etmek için sisteme girmeniz gerekmektedir.

Destekleyenlerimiz






 

Yazılar


Rahatsız ederken ağırlayan müzik!Sayı: 1249 - 17.06.2011


Güney Londra’nın arka sokaklarında doğdu, şimdiyse tüm elektronik müzik sahnesini ele geçirmek üzere… İşte hakikatli bir başarı öyküsü: Dubstep ve köklerine dair herşey için sözcükleri takip edin!

İngiltere, müzik adına dünyaya oldukça fazla sayıda güzelliği kazandırmış bir coğrafya… Mevzuyu elektronik müzik kulvarına çektiğimiz anda işin ciddiyeti daha da netlik kazanıyor.  Zira 90’ların başından itibaren breakbeat, jungle, drum‘n bass, deneysel hip hop, akıllı dans müziği, UK garage, grime, 2-step ve benzeri bas temelli elektronik dans müzikleri hep bu topraklarda doğdu ve serpildi… Ve 2000’li yıllarla beraber belki de sayılan tüm bu müzikal kulvarlar tek bir noktada toplandı ve tabir yerindeyse “patladı”. Peki bu patlamanın arka planında ne vardı? Gelin hep beraber bakalım…

Geri sarıp 1999 senesine gidiyoruz. “UK Garage” sahnesi yeraltından mainstream’e karı
şma çabaları içerisinde... 2-step olarak da tanımlanan bu aksak ritmli, “kırık” müzik bir anda kendisini “dub” elementleri ile sentezlenme sürecinde buluyor. Sentezin sorumluları ise evlerinde FL Studio ve Reason gibi yazılımları kullanıp deneysel bir takım seslerin peşinden koşan amatör prodüktörler… İnternetin de desteğiyle 2000 yılı dubstep’in ilk örneklerinin yeraltı piyasasına düşmesine tanıklık ediyordu. Hemen ertesi sene ise Londra’nın meşhur kulüplerinden “Forward”  yeraltı bas müziğine kucak açtı ve bu yeni deneyin ismi “dubstep” olarak tarihe ilk imzasını attı: 2-step ve dub elementlerinin birleştiği,  4/4 lük aksak ve kırık ritmlerin omurgasını oluşturduğu, LFO (synthesizer’larda bulunan ve üretilen sesi düşük bir frekanstan geçirerek “titreşim” etkisi yaratan bir özellik) sosu bol ağır sub bass’ların asiste ettiği, 140 BPM civarında seyreden, karanlık ve tekinsiz bir müzikti bu… Bir süredir kısır döngüye girmiş olan elektronik müzik sahnesi için aranan taze kan bulunmuş gibiydi. Şans dubstep’ten yanaydı, BBC Radio 1’in 40 yıllık efsane DJ’i John Peel 2003 itibariyle programında dubstep örneklerine de yer vermeye başladı ve bu tarz bir anda yoğun ilgiyle karşılaştı. Peel’in 2004’te aramızdan ayrılması bile bu akışın önünü kesemedi, zira gene BBC programcılarından Mary Anne Hobbs 2006’da “DubstepWarz” isimli haftalık şovuna başladı ve işler daha da hızlandı. Dubstep yavaş yavaş yeraltından sıyrılıp artık ana akımın bir parçası haline gelmeye başladı.

Buna paralel olarak gene aynı dönemde Londra gettolarında olan Croydon’daki Big Apple Records’un sahibi oldu
ğu plak dükkânının çalışanlarından Oliver Dene Jones (Skream) akşamları evindeki odasına kapanıp delice dubstep parçaları üretirken şu anda tüm dünyada tanınan bir dubstep öncüsü olacağını hayal ediyor muydu bilemiyorum… Gene Big Apple bordrosunda gözüken ve sahne adıyla “Hatcha” olarak bilinen belki de ilk dubstep DJ’i, Terry Leonard da hazırladığı toplama remix albümleriyle dubstep’in bilinirliğinde büyük rol oynadı. Ve aynı plak dükkânının müdavimi olup da şu anda sahnenin önderleri durumundaki Benga, N-Type, Mala, Horsepower Productions, Plastician, Digital Mystikz ve Loefah’ı da anmadan geçmek doğru olmaz…

2009 itibariyle dubstep Londra tekelinden çıkıp tüm
İngiltere’ye, oradan Avrupa’ya ve nihayet Yeni Kıta’ya sıçramıştı artık… Amerika topraklarına ulaşıp da “ticari” olmayan ne var bilemiyorum ama aynı kader ağlarını bu müzik için de örmüş gibiydi… Rihanna, Snoop Dogg ve Public Enemy gibi figürler dubstep’e el atmaya başladı.  Dubstep müzikal mimarisi gereği diğer birçok stile kucak açmaya doğası itibariyle hazır bir tür: 4/4’lük ritmleri, her sound’a rahatlıkla ev sahipliği yapabilen derin basları ve “groove” hissinin yüksek oluşu bu niteliğini daha da vurguluyor. Hatta son dönemde kulağa çalınan bir habere göre Britney Spears da son albümünde bu sound’dan fazlasıyla faydalanmayı düşünüyormuş –ki “gözümüz aydın” demekten fazla bir şey gelmiyor elden!

Türkiye toprakları da dubstep’i çok sevdi ve ba
ğrına bastı diyebiliriz. 2008’de kapılarını açan Beyoğlu’ndaki Pixie Underground şu anda bas müziğinin İstanbul’daki mabedi durumunda. Her hafta düzenlenen etkinlikler tarzın büyümesine önayak olmaya devam ediyor. Gene Taksim’in demirbaşlarından Dogzstar da belli aralıklarla dubstep etkinliklerine ev sahipliği yapıyor… Türk radyo istasyonları henüz dubstep’e sıcak bakmasa da internet üzerinden yayın yapan Radiofil Fm, Bozuk ve Boşlook gibi programlarla dubstep örneklerine de yer vermesiyle biliniyor. Geçtiğimiz Nisan ayında Skream ve Benga ikili olarak Babylon sahnesindeydi. 10 Haziran’da ise Studio Live, DJ Hatcha’yı konuk edecek. Pixie müdavimlerinden Depthcharge gibi isimler prodüksiyonlarını internet üzerinden dağıtmaya başladı bile… Yani Türkiye sahnesi adına bir hareketlenme var ve durum oldukça umut verici görünüyor…

Dubstep
şu anda tüm dünyada bir hype,  ticarileşmeye çoktan başladı ve neredeyse bir tüketim ürünü haline geldi... Yeraltında doğup da ana akıma karışan çoğu müziğin doğal süreci olan bu durum neyse ki türün özünü muhafaza etme gayreti gösteren prodüktörler sayesinde bir nebze tolere edilebiliyor. Buradaki “neyse ki” tavrımı muhafazakâr bulabilirsiniz ama dubstep’i sadece bir müzikal akım olarak görmemek gerektiğini düşünüyorum. Dubstep, ghetto’da doğmuş bir tavırdır. Başka bir bakış açısıyla da anarşist doku içeren bir duruştur. Köken olarak Jamaika’nın meşhur soundsystem ve dub ekolünden beslendiği için aslında tüm düzene karşı baş kaldıran bir tarafı olduğunu da söylemek mümkün. Bu yönlere sahip olan bir müzik tarzının ticarileşmesi kadar ironik ve “acı” bir durum olamaz sanırım… Dubstep, otoritenin “budur” diyerek dinleyenin önüne sunduğu seçeneklerin çok dışında bir anlayışa ev sahipliği yapıyor ve bilindik müzikal algının yerle yeksan olmasında da önemli rol oynadı. Yarattığı “wobble” kavramı, yani yüksek LFO efektli ve vibrasyonlu bas altı sesleri yeri geldiğinde kulaklarımızı kanatmakla beraber, bu yoğun müziğin titreşimini göğüs kafesimiz ve burun deliklerimizde hissettirerek bir o kadar da davetkâr geliyor. İşte dubstep’i bu sebeple seviyor ve yaratıcılarını kutsuyorum: O dikenli bir gül gibi, kıvrımlarında raptiyeler gizlenmiş bir ipek fular gibi, rahatsız ederken ağırlayan, oluşun dualitesini içinde saklayan ve müziği dinlerken her bir zerreyle “deneyimlemeyi” de sağlayan kutsal bir tını.

bugünbugece

Yazıyı Tavsiye Et

Yorumlar


Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.