ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
♪
4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Aksanlı müzisyenlere alışmak gerek...Sayı: 1148 - 19.01.2011
Türkiye modernitesinin müzikteki anomalilerinden biri, bir elit refleksi olarak, şarkı söyleme dilini 'tektipleştirme', mümkünse aksansızlaştırma projesidirGeçenlerde “Avro aksanlı” genç bir şarkıcıyı ekranda fark edip müziğine biraz kulak verince beğeniler coğrafyamızda yenilerde şekillenen bir “hadiseyi” düşünmeden edemedim. Gerek Eurovision temsilcimiz Hadise, gerekse benim yeni fark ettiğim Atiye, hem Türkçe’yi biraz farklı (sadece aksan değil, kullanımda da önemli farklar var) konuşuyor, hem de yaptıkları müzikle Türkçe popun bildik gramerini bayağı zorluyorlar. Bu ne demek? Öncelikle, Batılı gençlerin kulağına, müzik beğenisine göre üretilmiş pop müzikleri bunlar, ama yapanların Türkiye müziği bilgisi bir “yabancıdan” çok bir “göçmen çocuğunun” beğenisini/tercihini yansıtıyor, artık Avrupa’da oluştuğu iyice ortaya çıkan Türkiye diasporasının çocukları bunlar. TV’deki programcı, henüz 21 yaşındaki Atiye’ye neden Avrupa’da müziğini sürdürmek istemediğini sorunca, genç kızın suratındaki dalgalanmamayı fark etmemek elde değildi. Kimliğinden ötürü Avrupa merkezi elitine asla girmeyeceğini daha genç yaşında fark eden birinin Türkiye’de merkeze yürüme isteğini pek de fark etmiyor olabiliriz. Bu gençlerin derdi, Güneydoğudan İstanbul’a gelen İbrahim Tatlıses ve benzerlerinden pek farklı değil aslında, bıkmışlar dünyanın “çevresinde” kalmaktan, yeteneklerinin de farkındalar, hızla “merkezileşmek” istiyorlar. Evet, size “şaşırtıcı” gelebilir ama, Atiye ile İbo arasında kültürel bir ünsiyet, bir “ruh kardeşliği”, bir akrabalık var.
Kıro ve Hanzo
Endişeye mahal yok, yeni merkez onları da kolayca aralarına kabul edecektir. 70’li yıllardaki, “kıro”ya koşut olarak ve yine aşağılamak için yaratılan (Hans’tan bozma) “hanzo” çoktandır gündelik dilden düştü, kullanılmaz oldu -ne yazık ki- aynı şey, “kıro” kullanımı için hiç söylenemez. Kürtlerle ilgili meselenin önemini asla küçümsemeden, bu yazının konusu çerçevesinde, sadece “hanzo”nun kayboluşuna odaklanmak istiyorum. Avro Türklerin, Avrupa’da “başlarına gelenlere” ilişkin şehir efsaneleri düşünülünce, Türkiye toplumu tarafından artık bağra basılması gereken “fatihler” (bazen de “mazlumlar”) gibi algılandığı kolayca söylenebilir. Müzik ve eğlence dünyamız onlarla dolup taşıyor. Aslında o kadar çeşit çeşitler ki, bir yanda Asena var, öte yanda Bayhan. Hadise de bir “Avro Türk”, “popstar” Tarkan da. Türkçe rap dediğimiz müziğe ilk hareketi sağlayan kuşkusuz “Almancıların” çocukları, bu arada, müzikal anlamda ilginç olan (bir Türk erkeği olarak hiç de ilginç biri olmadığı evlendikten sonra ortaya çıktı!) Rafet El Roman’ı, en hasından türkü söylemeyi Belçika’da öğrenen Kubat’ı unutmayalım. Mutlaka bazılarını unuttuğum bu isimleri biraraya koyup düşündüğümüzde, onlar olmadan yeni Türkçe popu düşünmenin bir anlamı kalmıyor.
Meseleyi müzikten çıkarıp, 50’li yıllardan itibaren başlayan ve Türkiye kültür iklimini baştan sona değiştiren bir dizi göç dalgası bağlamında düşünürsek daha kolay anlarız. Sosyologların sürekli olarak altını çizdiği gibi göç, sadece insanların bir yerden bir başka yere isteyerek ya da istemeyerek gitmesi anlamına gelmez. Genellikle geldikleri yerlerden daha kalabalık ve de farklı bir kültüre (büyük şehirlere, “gurbete”, “el kapılarına”) göç edenler, gittiklere yere kendi beğenilerini, alışkanlıklarını, değerlerini de taşırlar; üstelik tutucu da olurlar, geldikleri yerde kültürlerini korumaya, mümkün olduğunca birarada yaşamaya çabalarlar. Şehir böyle kültürel karşılaşmaların ve dönüşümlerin alanıdır, toplumsal doğasından ötürü, her zaman çok dilli ve çok kültürlüdür. Oldukça uzun süren ve sürekli olarak insanların inip bindiği bir yolculuk düşünün (örneğin, metrobüsle Avcılar’dan Mecidiyeköy’e gidin), eğer yolculuk boyunca kulağınıza çarpan ağızları, aksanları bir yerlere not etseniz onlarca farklı dil kullanımı ile karşılaştığınızı ve bir metropolde yaşadığınızı fark edersiniz. Evet, bir metropol! Unuttuğumuz, her şehrin, ona göç edenlerin toplamı, sonunda bir şehir kültürü yaratması nedeniyle, toplamından da fazla olması gerçeğidir.
Aksanlardan korkmayın
Türkiye modernitesinin müzikteki anomalilerinden biri, bir elit refleksi olarak, şarkı söyleme dilini “tektipleştirme”, mümkünse aksansızlaştırma projesidir. “Vatandaş Türkçe Konuş!” kampanyasının ardında, gayrımüslim aksanlara tepkinin olduğunu fark etmemek elde değil. Türk sanat müziğinde aksansızlık eğilimini ilk kıranlardan biri Abdullah Yüce’dir, Semavarım Fıkırdar’ı bir dinleyin, ne dediğimi anlayacaksınız. Nitekim Orhan Gencebay, yarattığı müziğin (arabesk) öncülleri olarak Abdullah Yüce ve Suat Sayın’dan söz ederken, “halkın” kendi aksanıyla söylediği bir müziğe özleme de cevap verdiğinin farkındadır. Arabeskin dönemin elitlerini tilt eden yanının sadece sözleri olduğunu düşünüyorsanız çok yanılırsınız, o “köylü” aksana da dayanamaz elit kulaklar. Akıllarında, gönüllerinde aslında “pop müzik” olmadığından, dayanabildikleri tek şey, “Türkçe sözlü hafif müzik”, yani İstanbul ağzıyla söylenen “hafif müziklerdir”. Arabeskin “ağır abileri”, “babaların” Türkçe’si, TRT denetimini geçemese de halkın kulağında kolayca yer bulmuştur.
Avro Türklerin aksanı ile onların anababalarının Avrupa’ya göç ettiği yıllar arasında tuhaf bir çakışma var. 50’lerden itibaren Türkiye’nin şehirlerine yönelen göç dalgasının bir benzeri, 60’lı yıllardan itibaren Avrupa’ya da yönelmişti. “Almancıları” yıllarca sadece yaz aylarında fark ettik, emekli olanlarının şehrin merkezi semtlerinde ev alarak aramıza katıldığını duyar olduk, aralarından bazılarının ciddi anlamda zenginleştiğini, önemli işadamları olduklarını gazetelerden okuduk ama onların çocuklarının akıbetini pek bilmiyorduk. Yukarda sözü edilen “aksanlı müzisyenler”, Avro Türklerin emekli olmadan da bu ülkenin metropol kültüründe var olabileceklerini, paralel yaşamlar kurabileceklerini, hem burada hem de Avrupa’da yaşamaya devam edebileceklerini gösteriyor olabilir mi? Öyleyse, müzik coğrafyamızın çok da uzak olmayan bir gelecekte değişeceğini öngörmek yanlış olmaz. Arabesk, şehrin popüler müziğini (sadece müziğini mi?) bir daha geri dönülmez bir şekilde nasıl kendine dönüştürdüyse, bana öyle geliyor ki, yakın gelecekte şekillenecek yeni pop müzikte Avro Türk müzisyenler önemli roller üstlenecektir. Aksanlardan korkmayın, siz asıl klişe sözlerden, birbirini taklit eden teranelerden uzak kalın.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
