ISSN: 1301 - 3971
Yıl: 18      Sayı: 1930
Şu an 26 müzisyen gazete okuyor
Müzik ON OFF

Günün Mesajları


♪ Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023


♪ Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023


♪ GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023


♪ 30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023


♪ Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023


♪ 18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022


♪ Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022


♪ sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022


♪ Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022


♪ 4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022


Tüm Mesajlar

Anket


DOB, DT ve GSGM'de 4B kadrosunda çalışanların 4A kadrosuna alınmaları için;

Sonuçları Gör

Geçmişteki Anketler

Tavsiye Et




Tavsiye etmek için sisteme girmeniz gerekmektedir.

Destekleyenlerimiz






 

Yazılar


Ayrılığın hüznü, Hicaz makamında bestelenir, nota nota...Sayı: 918 - 05.01.2010


Bir hazân vakti… Hatırlar mısın ey sevgili? Hüzün renklerinin bütün âhengiyle bir araya gelen ve rüzgârın nefesiyle dans eden yaprakların bir o yana bir bu yana savrulduğu o uzun yolda o uzun yolun sislere karışan son noktasında yavaş yavaş kayboluyordu bedenin. Gidiyordun… Benden fersah fersah uzağa attığın adımların feryâd ü figânıma binbir âh kattığın adımların bir eylül saatinin tik taklarına takılıp sürükleniyordu. Mevsim sonbaharı gösteriyordu. Ve sen gidiyordun.

Ayrılığın Hüznü, Hicaz Makâmından Bestelenir Nota Nota…Yağmurlarına açtığım bütün şems/iyeler iyeliğimden ayrılıyor ve Şems’i elinden alınmış Mevlânâ gibi dönüyor dönüyor dönüyor; yollarında peşin sıra yön buluyordu. Oysa sen gidiyordun. Dört unsurumu kıyâmete beş duyumu felâkete ve altı yönümü dalâlete uğratıyordun. Bir hazân vakti…

Sevgili! Bir hazân vakti hatırlarım ben seni... Sonumun baharıdır gözlerin ve benim sonbaharımdır terk edip gidişin. Bu mevsimde muammâ bu mevsimle müsemmâdır sözlerin… Sonbahar kadar soğuk son bir bahar kadar donuktur sesin… Ve bir hikâyeydi gidişin. Mecnûn’u çöllerin kölesi Ferhâd’ı dağların efendisi ve Kerem’i acılarının veremi yapan bütün hikâyeler hicrânıma önsöz oluverdi. Mazmûnlar hüzünle beslendi yokluğunda. Bu mevsimde pervânenin kanadı kırık ve mumun ışığı kaybolmuşsa… Bu mevsimde bülbülün şeydâsı kısık ve gülün sevdâsı solmuşsa… Bütün kabahât senin.

Sevgili! Bir hazân vakti hatırlarım ben seni… Kente yağmur yağmış gidişinin ardından. Dışarda keskin bir yalnızlık kokusu içimdeyse bu yalnızlığın korkusu… Yalnızlık yalnız bırakmıyor sîretimi. Sararan yapraklar ellerimden tutuyor bulutlar solgun yanağımı okşuyor. Okyanusa hasret damlalar bir okyanus kadar bomboş kalan içime düşüyor. Toprak bedenim aşka müştâk iken nisan yağmurları bana hâk iken; şimdi her yanım hazânın hicrân yaşlarıyla sırılsıklam…Vakit akşam…

Dinlesene ey yâr Beyatlı bu bendeki hâli nasıl tasvir ediyor:

Senden boşalan bağrıma gözyaşları dolmuş
Gördüm ki yazın bastığımız otları solmuş
Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş
Geçtim yine dün eski hazân bahçelerinden

Hazân bahçelerinden geçmek kolay da senden geçilmiyor âh yâr!.. Âh bu şarkı sözlerilar… Nâlân bir tek yüreğin nâdân bir çift göze yazdığı nağmeler yükseliyor dilimden neye yarar? Âh bu romanlar… Aklımdan Mehmet Rauf’un Eylül’ü geliyor: “Evet her şey çürüyor her şey… Tabiat da bunu anlamış gibi acı bir düşünceyle üstüne çöken ıssızlığın matemin altında ezilerek durur. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın ne kadar dayanabilirse dayansın kışın galip geleceği artık her şeyin her ümidin bittiği buna tahammül lâzım geldiğini anlamaktan doğan bir takatsizlik ile ağlar… Ne renk ne de güzel koku… İşte yapraklar ölüyor… Rüzgâr insafsız yağmur inatçı; her şey çürüyor oh!.. Her şey çürüyor…”

Sevgili! Bir hazân vakti hatırlarım ben seni... Gökyüzü kurşunîdir ve ağırdır ölüm kadar… Bilirsin hava soğuktur ve ateş yanar. Güneşe eş olmaz; lâkin üşüyen ateş yakar. Belli ki üşüyordun; giderken bir kıvılcım fırlattığın melâl yüklü bu gönül şimdi bir avuç külle örtülü... Bilesin ey yâr küllerimin üstüne gözlerimden hasret döküldü; hasretimin içine beden diri gömüldü. Ve gönül sonbaharın tam ortasında ayrılığın hüznünü besteleyen rüzgârın notalarında tek bir noktaya büründü: Süveydâ! Kara göründü.

Eylülde melül oldu gönül soldu da lâle
Bir kâküle meyletti gönül geldi bu hâle

diyor Akyel. Mısrâlara akseden ahvâlim bir yeniçeri gibi isyâna kalkışan kalbim sonbahar yapraklarıyla oluşan esâme defterinde kırmızı çizgilere boyanıyor.

Ey sevgili! Hazânın en hazîn zamanlarıdır bu ânlar. Ayrılığın hüznü hicaz makâmından bestelenir nota nota… Âh rüzgâr!.. Yaprağı fidandan cânânı candan ayıran soğuk havanın en boğuk sesidir rüzgâr... Ve yapraklar... Kederinden sararıp solan ve nihâyetinde tutundukları daldan medet bulamayıp kendilerini o muâmma boşluğa bırakan yapraklar… Bir nev’î intihardır sonbahar… İçimde milyonlarca kurban var ey yâr!.. İçimde bu yangından arta kalan koyu bir duman var âh yâr!.. Şâir Genç diyor ya:

Dostluklar da biter düşmanlıklar da
İzleri kalırmış hâtıralarda
Ümitler yeşerir her ilkbaharda
Sonbahar gelince duman olurmuş

Âh sonbahar… Bu mevsimde ağlamak kader midir bulutlara yoksa bir keder mi dolanır başlarında?.. Cadde sokak ıslak... Ve şehir çırılçıplak… Sonbaharın mâtemli yüzüdür dünyâya nazar eden. Zamanın en alacası belirir takvimlerde… Ve ben ey sevgili!.. Hep seni hatırlarım böyle mevsimlerde… Sevgili! Gidişinle zaman durdu ve saat ayrılığı vurdu. Dört mevsimim de sonbahar şimdi… Unutmak mı? Amennâ! Sevgili! Hâl böyleyken bir hazân vakti unuturum ben seni… Bir hazân vakti…

Hüzün Çiçeği’nden alıntıdır…

Yazıyı Tavsiye Et

Yorumlar


Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.