ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
♪
4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Leyla Gencer’e Sevgiyle Saygıyla…Sayı: 785 - 15.05.2009
“Gidiş”inizin hemen ardından cahillerden çok, aydın geçinenlerin size ilişkin söylediklerini, yazdıklarını düzeltmekle uğraştık! Küllerinizin Boğaz’a dökülmesine küfür eden mi istersiniz; hiç ses kaydınız olmadığını söyleyen mi… “Zaten ne yapmış ki, onu kim tanır ki, kim dinlemiş ki” ….“Siz de amma yücelttiniz onu” diyene gülüp geçtik! Daha çok da acıdık sizi hak edemedikleri için! Sahi acaba sizi değil de kimi yüceltmemizi beklerdi o “aydınlar”???
Ama ne zaman genç bir yeteneği dinlesek, ülkemdeki her hangi bir tiyatro ya da konser salonunda sahnedeki bir başarıya tanık olsak, işte diyorduk, işle Leyla Gencer ‘in çocukları bunlar, Leyla Gencer’in soyundan, onun okulundan gelenler, onun yolunda ilerleyenler!
10 Mayıs’ta gittiniz, Haziran’da Uluslar arası İstanbul Müzik Festivali başladı. İKSV, Festival’i size ve yakın dostunuz, yoldaşınız Aydın Gün’e adamıştı. Açılışta öğrenciniz Soprano Yelda Kodallı'dan Violetta'nın, "Addio del Passato" aryasını dinlerken, o sese gözyaşları karıştı... Onunki, benimki, birçoğumuzunki... Hocası için, sizin için söylüyordu… Siz gülümseyerek onu dinliyordunuz…
Sonra bir de baktık aylardan Ağustos : “Uluslararası Leyla Gencer Şan Yarışması” ilk kez siz olmadan yapıldı. Ama siz yine her an bizimleydiniz. Ev sahipleri iki yuvanızdı: İKSV ve La Scala Operası… İKSV’den Hale’nin telaşında, Jüri üyelerinin kalplerinde ve dillerinde, dünyanın dört bir yanından gelmiş yarışmacıların hayallerinde ve heyecanlarında, derece alanların sevincinde ve mutluluğunda hep siz vardınız…
Sonbaharda, yollara düşüp sizle birlikte Safranbolu’daydık. Adınızı taşıyan sokakta babanızın doğduğu Yörük köyünde ve Safranbolu’da andık sizi! Çeşitli ulusların “vatandaşlık” ve pasaport önerilerini geri çevirip “Ben Anadoluluyum, benim köklerim Anadolu’da” derdiniz ya işte güç aldığınız o yöredeydik. Ev sahibimiz Karabük Valililği ve Ankara İtalyan Kültür Merkezi’ydi.
Sonra bu yıl baharla birlikte Borusan İstanbul Filarmoni’den “Leyla Gencer Kutlaması” geldi. Bu kez ev sahibi Yekta Kara ve Borusan’dı. Sizin yolunuzda ilerleyenler, sizin repertuarınızdaki aryalarla bize eşsiz bir ziyafet çekti! Lütfü Kırdar Salonu tıklım tıklımdı. Zaten artık çok sesli klasik müzik konserleri müzik olayından öte anlam taşır oldu. Çağdaşlık simgesine dönüştü. Görseydiniz, o coşkulu kucaklamayı mutluluktan uçardınız
Kış aylarını zaten sizinle baş başa geçirmiştim! Hani siz hayattayken bir türlü yapılamayan bir kitap vardı ya… İşte sonunda, sizin gidişinizden sonra Kültür Bakanlığı ”Anma ve Armağan Kitaplar Dizisi”nden sizin için bir kitap yaptı. Editörlüğünü bana verdiler. Sonuçta 14 yazarlı , büyük forma, bol resimli bir kitap çıktı ortaya. Bu yazıyı yazmamdan birkaç saat önce fırından yeni çıkmış ekmek misali, matbaadan yeni çıkmış, taze baskı kokulu bir nüsha gördüm. Şık olmuş. Siz görseniz beğenirdiniz duygusuna kapılıp çok sevindim.
Sevgili Leyla Hanım, sadece size ilişkin çalışmalarda ya da etkinliklerde beraber olduğumuzu sanmayın… (Bir itiraf: Kimi zaman gittiğinizi unutup, eyvah bir haftadır size telefon etmedim diye telaşlanıyorum. Elim telefona uzanıyor sonra anımsıyorum… Ve sizinle telefonsuz konuşmayı sürdürüyorum…)
Dedim ya ilerici, öncü her adımda bizimlesiniz… Sanatçıların her protestosunda sizi anımsıyorum! “Neden karşı koymuyorsunuz, neden direnmiyorsunuz, neden bir şeyler yapmıyorsunuz” diye çınlayan sesinizi yeniden duyuyorum….
Ankara’da bir protestoya katıldığınızda gazeteciler size “Yoksa politikaya mı atılacaksınız?” diye sormuşlardı. Sizin yanıtınız çok netti: “Hayır efendim, vatandaşlık görevimi yapıyorum! Ama politikaya atılacak olsam ilk iş Atatürk Partisi kurardım” demiştiniz…
Sonra bir yıl boyunca her geri adımda, hak ve özgürlüklerin her kısıtlandığında, düşüncenin, yaratıcılığın önü her kesilişte, sanat ve bilim her darbe aldığında, aydınlama yerini karanlığa, çağdaşlık yerini ilkelliğe her bırakışta, iyi ki burada değilsiniz, iyi ki gittiniz diyorum. Çünkü kahrolurdunuz, susamazdınız, o zaman sizi de “vatan haini” ilan ederlerdi!
Sevgili Leyla Hanım, 16 Mayısta Ankara Devlet Operası , yine öğrencileriniz aracılığıyla sizi anacak. Ama bir sürpriz anma da Bodrum’da yapılacak. Marmara Koleji Konser Salonunda . Üstelik çok sevdiğiniz La Scala’daki iki öğrencinizin Soprano Simge Büyükedes ve Mezzosoprano Asude Karayavuz’un katılımlarıyla…
Sonra Leyla Hanım, sonra 18 Mayıs’ta Tiyatro’nun her alanından çalışanlar (oyuncudan teknisyene, ışıkçıdan eleştirmene) Galatasaray’dan Taksim’e yürüyeceğiz. Ata’ya, Özgürlük Anıtına çiçeklerimizi sunacağız! Yargının siyasallaşmasına, laikliğin çiğnenmesine, çağdaş eğitimin engellenmesine, kul olmaya, cemaat egemenliğine karşı çıkmak için yürüyeceğiz. Hiç kuşkum yok “Ben Atatürk kızıyım, Cumhuriyet kızıyım” diye siz de bizimle yürüyor olacaksınız. Hepimizin önünde yürüyor olacaksınız! Koca Muhsin Ertuğrul boşuna size “Benim öncüm” demedi…
Sevgili Leyla Hanım. Daha size anlatacak çok şey var! Susmak istemiyorum ama durun, önce gidip Boğaz’ın sularına çiçeklerimizi bırakacağız, çiçekler sesinize karışacak… Sonra … Sonra … Bugün 10 Mayıs, Pazar… Aynı zamanda anneler günü… Hem annemi, hem de sizi çok özledim…
Cumhuriyet- 10 Mayıs 2009
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
