ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
♪
4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Tek bacağına tüneyen yaşlı leylek: Jethro TullSayı: 581 - 16.06.2008
1968 tarihli ilk albümün açılışındaki “My Sunday Feeling”le başlayan konser, “Living in the Past” ile sürünce, repertuvarın sağlamlığı konusunda içimiz rahatlıyor. Belli ki gerisi de iyi gelecek.Maslak Arena’nın önü kalabalık. Karşıdaki benzinciden alınmış soğuk biraları, yağmur arifesindeki kara bulutların altında içen öbekler halindeki insanların bir gözü, birazdan açılacak kapıda. İçerde yalnızlığımızı en yakın dostumuzdan daha fazla paylaştığımız topluluklardan birinin beklediğini bilmenin memnuniyeti yüzlere yansıyor.
Rock müziğinin mihrabı yerinde efsanesi Jethro Tull’ın, ülkemize altıncı gelişi olmasına karşın, bizim dinleyicide ilk günün heyecanından çok şey eksilmemiş. Topluluğun 40. yılında Genç RTN’ciler eliyle organize edilen konser için heyecan dorukta.
Kilolarının bir kısmından kurtulmuş Ian Anderson’ın, elinde bütünleştiği flütüyle sahneye fırlayışının atikliğine yansıyor bu heyecan.
Tahmin etmenin zor olmadığı bir parçayla, 1968 tarihli ilk albümün açılışındaki “My Sunday Feeling” ile başlayan konser, “Living in the Past” ile sürünce, repertuvarın sağlamlığı konusunda içimiz rahatlıyor. Belli ki, gerisi de iyi gelecek.
Kuşakları buluşturan şarkılar
İlk dönem besteleri ağırlıkta. Anderson’ın Ortaçağ halk ozanlarından miras alınan dans figürleriyle geçilen “One For John Gee”nin ardından, bir düet geliyor; “So Much Trouble”.
Topluluğun ilk gitarcısı Mick Abrahams bestesinde, emektar gitarcı Martin Barre, Anderson’ın ağız mızıkasına akustik blues numaralarıyla karşılık veriyor.
Bu gece burayı dolduran üç bin kişinin içinde, ilk dönem şarkılarını tozlu plaklarda yaşayanlar, onları “Dot Com” albümüyle tanımış gençlerden fazla. Ama bizde Jethro Tull hayranlığı, genç kuşaklardaki etkisini sürdürerek yaş ortalamasını sürekli hizada tutuyor; yaşları henüz 20’yi bulmuşlar da eski şarkıları ezbere biliyor.
Mekân paravanlarla labirente dönmüş. Tuvalete gitmek bir şarkıya mal oluyor. O arada caz saksofoncusu Rahsaan Roland Kirk bestesi “Serenade To A Cuckoo”yu bitiriyorlar.
Anderson “Jack in the Green” için eline minyatür gitarını alırken, içerisi iyice kızışmaya başlıyor. Tull’ın son 20 yılda birkaç albüm yapmasının en iyi tarafı ne biliyor musunuz? Konserlerin 'baba rock’ bir repertuvarla düzenlenmesi ve kuşakları birbirine yaklaştırması.
Şarkı aralarında kısa kısa konuşuyor Anderson. Bir tanesinde satılık tişörtleri anons ediyor: “Seksi Jethro Tull tişörtleri, anneleriniz için” diyor. İç içe geçiyor arada bazı şarkılar; potböri haline geliyorlar. “Stand Up” albümünden iki klasik, “A New Day Yesterday” ve “Bouree” ilk perdeyi kapatıyor.
Şiddetli yağmur altında geçiyor ikinci yarı, ama kimin umurunda. Hepimiz ölmüşüz de, sanki Tanrı’nın tüm rocker’lara cennetteki armağanı bu konser.
Cennetten çıkma armağan
“Dharma For One”da Doane Perry’nin davul solosuyla galeyana gelen kalabalık, “Heavy Horses”ın girişini duyar duymaz, sahne önündeki geniş boşluğa hücum ediyor. “Thick As A Brick”, genç, yaşlı, kadın, erkek, çoluk, çocuk; hep bir ağızdan söyleniyor. Bir kuşağı hoplatan güçlü gitar riff’leriyle konseri kapatan “Aqualung”, müthiş patlıyor. Biste yanıltmıyorlar; “Locomotive Breath”i çalarak. “Nothing To Easy”, “Cross-Eyed Mary” ve “Too Old to Rock’n Roll Too Young to Die” eksik kaldı, ama olsun varsın.
Anderson’un tek bacağına tüneyerek verdiği klasik fotoğraf, sapla samanın karışmadığı, rock’un rock olduğu dönemleri sembolize ediyor. Başındaki siyah korsan bandanasıyla bir geleneği sürdürüyor; güzel olan bu. Biliyoruz artık onun işini otomatiğe aldığını, biliyoruz bir uçak ya da eşine Rolls Royce almak için çaldığını. Ama umursamıyoruz.
Seviyoruz biz bu tek bacağı üzerine tünemiş yaşlı leyleği.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
