Yazılar

Sanatçılar Nerede Ölür?Sayı: 446 - 29.11.2007

Önce şunu vurgulamalı, sonra bu yazıyı yazmalı: Önemli olan sanatçıların nerede ve nasıl yaşatıldıkları... Onurlu, yararlı, insanca bir yaşam için ise devletin ideolojik kaygılardan değil, sevgiden ve saygıdan kaynaklanan bir bilinci ve belleği olması gerek.

*

Hiç unutmuyorum. Yıl 2000’di. Moskova’daydım. Bolşoy Tiyatrosu’nda...

Kırmızı kadifelerle, altın sarısının egemen olduğu salonda, uzak geçmişin tüm görkemi kristal avizelerde toplanmıştı. İki bin iki yüz kişilik salonda tek boş yer yoktu... Sonunda o an geldi. Kristal avizelerdeki parıltı söndü. Sırma ve altından, orak çekiç işlemeli dev perde ağır ağır açıldı. Fonda, Bolşoy Tiyatrosunun ön cephesi göründü. Karanlıkta tok ve bir ses, "Maya Plisetskaya ve Devlet Başkanı Putin!" diye anons etti. Millet nefesini tuttu.

Önde, kuğu adımlarıyla (siyah kuğu elbisesi, Pierre Cardin imzalı) Maya Plisetskaya ve vakur adımlarla Vladimir Putin, spot ışığı eşliğinde sahnede yerlerini aldılar.

Devlet Başkanı Putin, sanatçının yeteneğini, kişiliğini, ülkesine katkılarını dile getirdikten sonra "Rus balesi, sizinle büyüdü; siz ona onur ve gurur kattınız" diyordu. Yanımdaki Ruslar, her zaman soğukkanlılığını koruyan Devlet Başkanlarını, ilk kez böyle duygulu ve heyecanlı gördüklerini belirtiyorlardı. Ve Putin, sanatçının önünde yerlere dek eğilip selam verirken, tiyatro ayağa fırlamış ayakta alkışlıyordu.

O akşam sahneden hiç inmeyen büyük sanatçının 75. Yaş günü kutlanıyordu. Beş saate yakın süren programda Maya Plisetskaya üç eserde dans etti. Programın ilk eseri olan Çaykovski'nin altıncı senfonisinde, çocuklar eşliğinde sahnede dans ediyordu... Programın ortasında, Schubert'in müziğine, Bejart'ın onun için özel hazırladığı "İsadora"balesi... Ve Programın sonunda Bach-Gunot 'nun "Ave Maria"sı...

Son günlerde sık sık o geceyi düşünmem boşuna değil... Kültür ve Turizm Bakanı Atilla Koç “Eğitim, kültür ve gençlik” konulu toplantıda “65 yaşında veya daha yaşlı bir kişi nasıl arya söyleyecek, nasıl bale yapacak?” ; “Bazı sanatçılar sahnede değil, evinde ölmeli.” dediğinden beri Maya Plisetskaya aklımdan çıkmıyor. Yalnız o mu? Leyla Gencer’den Ayhan Baran’a, Yıldız Kenter’den Gülrüz Sururi’ye Haldun Dormen’den Münür Özkul’a daha nice sanatçımızı düşünüyorum, sahnede yaşamları hiç ama hiç bitmeyen... Elbet her sanatçı bu saydıklarım gibi olamaz. Ancak bir ülkenin kültür bakanı konuşurken dikkatli olmalı. Kalp, camdan değildir, kırılır!

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.