MAVİ-NOTA - e-Müzik Gazeteniz

Günün Mesajları

♪ Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023

♪ Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023

♪ GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023

♪ 30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023

♪ Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023

♪ 18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 23.11.2022

♪ Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022

♪ sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 14.11.2022

♪ Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022

♪ 4bliler kadro bekliyor başlıklı yazınızda sanki 4 bliler devre dışı bırakılmış gibi izlenim doğuyor obür kamu kurulrşlarında olduğu gibi kayıtsız şartsız kadroya geçecekler yıllardır sanat kurumlarımızı sırtlayan bu sanatçılarımıza sınav istemek yapılacak en büyük kötülüktür bilginize
CÜNEYT BALKIZ - 12.11.2022

Tüm Mesajlar

Anket

Tavsiye Et ♫

Tavsiye etmek için sisteme girmeniz gerekmektedir.

Destekleyenlerimiz

Yazılar

Zeren Çelebi

Nevzat Sümer yorumuyla 17. yy’dan 20.yy’a saz eserleri Sayı: 420 - 23.10.2007

Hani her şeyin hakikisini yapan birileri vardır ya hep azınlıkta olan, işte onlardan birinden bahsetmek istiyorum bugün sizlere. İstanbul Klasik Türk Müziği Orkestrası’ndan. Akıllara bir türlü oturtulamayan bir şeyi başardılar onlar; Türk müziğinde orkestrasyon olabileceğini. Bu çok seslilik anlamını taşıyor mu bilmiyorum. Neden bilmiyorum, çünkü henüz bütün çalışmalarını dinleme olanağım olmadı. Sadece dün akşam dinlediğim konserden yola çıkarak bunları söyleyebiliyorum. Albümlerine gelince onun da eli kulağında “ha çıktım ha çıkacağım” diyor. Nevzat Sümer yorumuyla -albüm çıktığında, hele bir de dinlediğiniz de siz de göreceksiniz ki- Klasik Türk Müziği Orkestrası gerçekten yerinde bir tabirle harikalar meydana getiriyor. Nevzat Sümer, medyatik bir isim değil. Uzun yıllar İTÜ Türk Müziği Devlet Konservatuarı’nın mütevazı öğretim kadrosunda öğretim görevlisi olarak yer almış bir kişi. 78 yaşında bir insan neden yıllarca süren bir sessizliği bugün bozuyor. (Bu fikir bugün doğan bir fikir olmasa gerek.) Kısmet bugüneymiş demek en doğru söz olur herhalde. Kendisine o muhteşem konser sonrasında kuliste “neden böyle bir orkestra kurdunuz?” sorusunu soralım diye içeri girdiğimizde alnında boncuk boncuk terler, belki kalbinde o tatlı titreyişle ve birden bire salondan kulise akan bir başka seçkin topluluğun tebriklerini almak üzere ayakta bekliyordu. Bahtlıydık, sorumuzu sorabildik. Topluluk bilinçli olunca her iki cepheden de, yani icracılar ve dinleyiciler cephesinde, uyumsuzluk diye bir şey söz konusu olmuyor ne güzel ki.

“Hocam, neden böyle bir orkestra kurdunuz?” soruma Nevzat Sümer, “Klasik Türk müziği derin anlamlar taşıyor, yüksek anlatım gücüne sahip. Ben de bu anlamları açığa çıkarmak için böyle bir orkestra kurdum. “cevabını veriyor kısaca. Bu konser CRR’de gerçekleşen bir konser ve CRR’ye ait başka bir güzellikten bahsetmek istiyorum. CRR, bu yıl tarihinde bir ilki gerçekleştirerek bir müzik kültürü dergisi neşretti. Bu dergide yok yok. Yelpazesi oldukça geniş. Ama ne yazık ki bu dergiler sadece İstanbullular için. Çünkü satılmıyor. CRR’nin İstanbullu sanatseverlere bir armağanı. Ben çok istifade ediyorum. İstanbul’daysanız yolunuzu CRR’ye düşürüp her ay bir yenisi neşredilen bu dergilerden siz de bir iki tane alabilirsiniz.

Konser salonuna ve konsere geri dönelim. İki keman, iki viyola, iki kemençe, bir vurmalı, bir ud, bir tanbur, bir ney, bir kontrbas’tan oluşan temiz yüzlü orkestra elemanları sahnedeki yerlerini alırken yüzleri tebessüm içersindeydi. Bu önemli bir ayrıntı. Kim demiş Klasik Türk müziği sanatçıları asık yüzlü olur diye aksine, onlar her daim mütebessimdirler. Sonra şef Nevzat Sümer sahneye geldiğinde alkış değildi sanki, duyduğum, ellerde çarpan, kalplerdi sanki. Tabi öyleydi, salonu sevenler doldurmuştu çünkü. Sevenler ellerinden sevgi çırpmaz mı?! Sanki CRR’ye bir şeyler olmuş şu birkaç gündür. Bir hoşluk var çehresinde, bir değişiklik. Cemil İpekçi mi ne dokunmuş acaba?! diye insanın sorası geliyor. Konsere geri dönüyoruz. Nevzat Sümer’in önünde bir şef sehpası yok. Ne var biliyor musunuz? Ayağının altında çok hoş motiflerle bezeli kırmızı ve sıcak renkler ağırlıklı bir halı var. Bu ayrıntı sahneye gerçekten büyük şıklık katmış. Derken yükselen nağmeler salonu kaplıyor, kalplere nüfuz ediyor, edebiliyor. Herkes sazına en üst seviyede hakim. Herkes uyum içersinde. Tonmaister yok orada. Herkes kendi sazının tonmaisteri. Bu olağünüstü beraberliği görmeliydiniz. Kuliste kemençe sanatçısı Lale Umul Akay’la görüşmeye gittiğimde bir hanımın duygularını ifade edememenin sıkıntısı içersinde “muhteşem bir cazdı” dediğini duydum. Cazdan kastı icradaki olağanüstülüktü herhalde diye düşünüyorum. Oysa olağanüstü olan sanıldığı gibi caz değil, Türk Müziği’dir. Türk Müziği’nin olmadığı ya da kısırlaştırılmış batı müziğinin batı insanına cevap veremediği noktalarda tutunma olanağı doğmuş olan bir müzik tarzı caz. Bir olağanüstülük belirteci olamaz, olamamalı. Konserde sazlar, üçlü, dörtlü ve orkestra olarak eserler seslendirdiler. 17. yy’dan 20. yy’a kadar olan süreçteki saz eserlerinden oluşan bir repertuarla huzurdaydılar. Hepsi birbirinden eşsiz eserler, hepsi birbirinden güzel sazların icrasıyla günümüz dinleyicisinin ruhaniyetinde tarifi güç tesirler bırakarak hedefe nail oldular. Konser öncesinde Doç Dr. Nermin Kaygusuz’la küçük bir istişare yapmıştım. Nevzat Bey’in bu çalışması hakkında ne düşündüğü hususunda. “İlk kez bu akşam dinleyeceğim, ancak çok disiplinli çalıştıklarını biliyorum.” demişti. Konser bitiminde “Hocam konseri nasıl buldunuz?” diye sorduğum da ise “yürekten kopan bir sesle gerçekten çok iyiydi.” cevabını aldım.

Şimdi kendi adıma bir not düşeyim. GERÇEKTEN ÇOK İYİYDİLER…

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.